Jak przygotować

Chcąc mieć mocny bulion, trzeba brać funt mięsa na osobę; na lżejszy pół funta dostatecznie. Najlepsze do tego mięso—krzyżówka i szponder.

Wymyć czysto mięso w gorącej wodzie, zalać zimną i gotować kwadrans ciągle szumując. Wyjąć mięso, opłókać, buljon przecedzić, i znowu w nim mięso gotować z różną włoszczyzną, z początku na wielkim, potem na wolnym ogniu. Na wydaniu odstawić, ostudzić, włożyć parę rozbitych białek, i znowu powoli ogrzewać. Skoro białka ściągną, przecedzić przez serwetę, a będzie bulion klarowny. Przy uważnym gotowaniu można się obejść bez białek, wystrzegać się tylko należy, aby nie zbiegł, przez co będzie mętny i niesmaczny. Trzeba też pamiętać, że bulion soli się zaraz po zszumowaniu go, a cebula wkłada się po uprzednim upieczeniu jej na blasze.

Dając do stołu, można wsypać do bulionu ugotowane białe sago, pokrajać w talerzyki cytrynę, wrzucić garść ugotowanych osobno na pół pokrajanych liści szczawiu, oraz ugotowanych i w kostkę pokrajanych amoretek.

Dla odmiany dać grzanki z podsuszonej bułki, kaszę z ryżu gęsto z masłem ugotowaną, lub kluski zaparzane i inne lekkie, o których w osobnym rozdziale. Paszteciki z mózgu lub mięsa najwłaściwszym są dodatkiem do bulionu.
Źródło: Kucharka Litewska - Józef Zawadzki